Tentamens, Tromsø en toch niet meer skiën!
Door: Machteld
Blijf op de hoogte en volg Machteld
17 December 2015 | Noorwegen, Trondheim
Haaai iedereen,
Omdat ik morgen al naar huis ga en ik de afgelopen weken nog van alles beleefd heb, vind ik dat ik jullie nog een update verschuldigd ben. Eigenlijk zou ik nu moeten inpakken, dus je kan dit ook zien als een soort van uitstelgedrag, maar dat terzijde. Hier mijn laatste verslagje van mijn Erasmus in Trondheim!
De afgelopen maand begon vrij saai, want na mijn tripje naar Oslo moest ik studeren voor mijn tentamens. Studeren voor de tentamens bleek hier toch nog iets lastiger te zijn dan ik in eerste instantie gedacht had. De vele sneeuw en gezellige feestjes maakten het moeilijk me er toe te zetten te gaan studeren. Ook Sinterklaas zorgde voor enige afleiding, want dat ik kon natuurlijk geen jaar aan me voorbij laten gaan. Daarom heb ik samen met ‘de Nederlanders’ in Trondheim lootjes getrokken en op 5 december pakjesavond gevierd. Na die gezelligheid (en hilarische gedichten!) was er echt geen ontkomen meer aan: de tentamens moesten gemaakt worden. Ondanks mijn enigszins last-minute en chaotische voorbereiding heb ik ze volgens mij best goed gemaakt. Tentamens hier zijn totaal anders dan wat ik gewend ben van Groningen, waar vooral meerkeuzevraag-tentamens zijn. Hier krijg je echter maar 1 vraag, waar je binnen vier uur een essay over moet schrijven. Je mag geen literatuurlijst of bronnen meenemen naar het tentamen, dus wordt er verwacht dat je weet welke auteur wat geschreven heeft. Dit klinkt best moeilijk, maar er is me verteld dat je maar 40% goed hoeft te hebben voor een E, wat gelijk staat aan een 6 in Nederland. Dus volgens mij zit het wel goed en heb ik ze wel gehaald! :)
Na de tentamens was het eindelijk tijd voor mijn tripje met Vera naar ‘het Parijs van het noorden’, Tromsø. Deze stad ligt in het noorden van Noorwegen, waar tussen november en januari geen daglicht is. Tussen tien en twaalf uur is er een soort van schemerlicht, wat ook wel blauw licht genoemd wordt. De rest van de dag is het gewoon nacht en dus hartstikke donker. In Trondheim hebben we ook nog maar vier lichturen per dag en is het dus het grootste gedeelte van de dag schemerig of donker. Inmiddels ben ik dan ook gewend aan het donker en vind ik het helemaal niet meer raar als ik de zon een paar dagen niet gezien heb en het om drie uur ‘s middag alweer nacht is. Toch is de omschakeling van vier naar anderhalf/twee ‘blauw lichturen’ groter dan ik had gedacht, want in Tromsø had ik er best wel last van. Het is lastig uit te leggen, maar als het de hele dag donker is, word je daar vanzelf heel moe en slaperig van. Gelukkig hadden wij een hele leuke activiteit op de planning staan en hebben we een van de mooiste weekenden van dit semester gehad. Vera en ik gingen namelijk naar een Auroracamp, net buiten Tromsø. Dit ‘kamp’ bestond uit drie lavvus (SAMI-tenten) en hondenhokken voor de 340 (!) huskyhonden, die de familie heeft. Deze honden hebben echt een topleven, want ze mogen elke dag 20-30 km in de sneeuw rennen. Omdat wij ook overnachtten op het Auroracamp, konden we pas de volgende dag de dogsledding doen. Nadat wij onze backpack in de lavvu hadden gegooid en een heerlijk dik skipak aan hadden getrokken, was het tijd voor het avondeten. Geheel in Noorse stijl was deze maaltijdsoep natuurlijk bereid met rendiervlees, wat echt ontzettend lekker is! ’s Avonds hebben we een beetje gespeeld met de husky’s en gechilld bij een kampvuur. Helaas was er die avond geen Noorderlicht zichtbaar, maar alsnog hebben we een leuke avond gehad. Rond twaalven vonden we het wel prima en zijn we onder onze rendiervelletjes gaan liggen. Omdat de temperatuur rond de -5 lag, was er een vuur gemaakt in de lavvu, dat de hele nacht aan bleef. Ik had een heerlijk warme slaapzak en heb prima geslapen! De volgende ochtend werden we door hondengeblaf gewekt en nog geen uur later zaten we al in een hondenslee. Met tien zeer enthousiaste husky’s voor de slee en een zo mogelijk nog enthousiastere Australische tourguide achter op de slee, vertrokken we uit het kamp. Wij hadden ontzettend veel geluk en hadden een klein opgaand en (vrijwel meteen weer) ondergaand zonnetje tijdens onze huskytocht. De huskytocht was echt heel erg leuk en Vera en ik waren heel erg teleurgesteld toen het kamp weer in zicht kwam. Kijk vooral even naar de foto’s hieronder, want dan snap je waarom het zo mooi en leuk was.
Na de huskytocht stond er weer een typische SAMI-maaltijd met rendiervlees voor ons klaar. Daarna was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van de husky’s en terug te gaan naar Tromsø. Nog helemaal onder de indruk van deze leuke ervaring en enigszins moe, hebben we toen even een paar uurtjes koffie gedronken in een cafeetje. Later op de dag zijn we nog naar the artic cathedral geweest (wat overigens totaal niet de moeite waard was, haha) en hebben nog een beetje sightseeing gedaan. Rond een uur of vier kwam ook het Noorderlicht nog even tevoorschijn, waar ik weer geen goede foto’s van heb kunnen maken. Omdat we het Noorderlicht nu al meerdere keren gezien hadden, waren we eerlijk gezegd niet meer echt onder de indruk (ik weet het, dit klinkt ontzettend verwend!) en vonden we het allemaal wel prima. Het was tijd om naar ons onderkomen voor de laatste avond in Tromsø te gaan. Via vrienden in Trondheim/couchsurfing waren we in contact gekomen met een paar Italiaanse uitwisselingsstudenten, bij wie we op de banken in de woonkamer mochten slapen. Vera en ik hadden beide nog nooit eerder gecouchsurfed en waren dan ook enigszins sceptisch. Maar zodra we binnen kwamen en er ons meteen een heerlijk bord spaghetti werd voorgeschoteld, verdween deze achterdocht. Samen met hun vrienden hebben we een hele gezellige avond gehad en hebben we vervolgens heerlijk op de bank geslapen. Echt heel erg grappig hoe je het met vreemden zo leuk kan hebben en hoe ontzettend gastvrij mensen zijn! De volgende ochtend werden wij dan ook redelijk laat wakker en moesten we ons nog enigszins haasten om het vliegtuig terug naar Trondheim te halen.
Eenmaal terug in Trondheim was het tijd om mijn laatste essay te schrijven en alvast een beetje in te pakken. Afgelopen maandag zijn Dorien en Christine (vriendinnen uit Groningen, die nu in Oslo studeren) in Trondheim gekomen en de afgelopen vier dagen heb ik vooral weer veel bijgepraat en gelachen met hun. Woensdag stond er op de planning om een dagje te gaan skiën, maar helaas lag er toch niet genoeg sneeuw. Ook vandaag zat het ons niet mee, want tijdens het pizzabuffet in de Tyholt tower was het zo mistig dat we totaal geen uitzicht over de stad hadden. Vanavond is mijn laatste avond hier en zal ik mijn Erasmus geheel in stijl afsluiten. Eerst gaan we zo naar een huisfeestje, daarna naar Downtown (de leukste kroeg van Trondheim met een pianobar) en tot slot naar de beste hamburgertent van de stad! Natuurlijk moet er met iedereen nog een laatste biertje (of glaasje wodka) gedronken worden, dus dit belooft wel een goede avond te worden. Morgenochtend moet ik mijn laatste spullen pakken en later op de dag vlieg ik weer naar Amsterdam. Ik vind het nog steeds heel raar dat ik hier in een half lege kamer zit en dat ik veel mensen waarschijnlijk nooit weer zal zien. Ik zal niet te sentimenteel worden (zijn jullie ook niet van me gewend he!), dus ik sluit maar gewoon af met het enorme maar o zo ware cliché: time flies when you’re having fun!
Dikke tuut, Machteld
Omdat ik morgen al naar huis ga en ik de afgelopen weken nog van alles beleefd heb, vind ik dat ik jullie nog een update verschuldigd ben. Eigenlijk zou ik nu moeten inpakken, dus je kan dit ook zien als een soort van uitstelgedrag, maar dat terzijde. Hier mijn laatste verslagje van mijn Erasmus in Trondheim!
De afgelopen maand begon vrij saai, want na mijn tripje naar Oslo moest ik studeren voor mijn tentamens. Studeren voor de tentamens bleek hier toch nog iets lastiger te zijn dan ik in eerste instantie gedacht had. De vele sneeuw en gezellige feestjes maakten het moeilijk me er toe te zetten te gaan studeren. Ook Sinterklaas zorgde voor enige afleiding, want dat ik kon natuurlijk geen jaar aan me voorbij laten gaan. Daarom heb ik samen met ‘de Nederlanders’ in Trondheim lootjes getrokken en op 5 december pakjesavond gevierd. Na die gezelligheid (en hilarische gedichten!) was er echt geen ontkomen meer aan: de tentamens moesten gemaakt worden. Ondanks mijn enigszins last-minute en chaotische voorbereiding heb ik ze volgens mij best goed gemaakt. Tentamens hier zijn totaal anders dan wat ik gewend ben van Groningen, waar vooral meerkeuzevraag-tentamens zijn. Hier krijg je echter maar 1 vraag, waar je binnen vier uur een essay over moet schrijven. Je mag geen literatuurlijst of bronnen meenemen naar het tentamen, dus wordt er verwacht dat je weet welke auteur wat geschreven heeft. Dit klinkt best moeilijk, maar er is me verteld dat je maar 40% goed hoeft te hebben voor een E, wat gelijk staat aan een 6 in Nederland. Dus volgens mij zit het wel goed en heb ik ze wel gehaald! :)
Na de tentamens was het eindelijk tijd voor mijn tripje met Vera naar ‘het Parijs van het noorden’, Tromsø. Deze stad ligt in het noorden van Noorwegen, waar tussen november en januari geen daglicht is. Tussen tien en twaalf uur is er een soort van schemerlicht, wat ook wel blauw licht genoemd wordt. De rest van de dag is het gewoon nacht en dus hartstikke donker. In Trondheim hebben we ook nog maar vier lichturen per dag en is het dus het grootste gedeelte van de dag schemerig of donker. Inmiddels ben ik dan ook gewend aan het donker en vind ik het helemaal niet meer raar als ik de zon een paar dagen niet gezien heb en het om drie uur ‘s middag alweer nacht is. Toch is de omschakeling van vier naar anderhalf/twee ‘blauw lichturen’ groter dan ik had gedacht, want in Tromsø had ik er best wel last van. Het is lastig uit te leggen, maar als het de hele dag donker is, word je daar vanzelf heel moe en slaperig van. Gelukkig hadden wij een hele leuke activiteit op de planning staan en hebben we een van de mooiste weekenden van dit semester gehad. Vera en ik gingen namelijk naar een Auroracamp, net buiten Tromsø. Dit ‘kamp’ bestond uit drie lavvus (SAMI-tenten) en hondenhokken voor de 340 (!) huskyhonden, die de familie heeft. Deze honden hebben echt een topleven, want ze mogen elke dag 20-30 km in de sneeuw rennen. Omdat wij ook overnachtten op het Auroracamp, konden we pas de volgende dag de dogsledding doen. Nadat wij onze backpack in de lavvu hadden gegooid en een heerlijk dik skipak aan hadden getrokken, was het tijd voor het avondeten. Geheel in Noorse stijl was deze maaltijdsoep natuurlijk bereid met rendiervlees, wat echt ontzettend lekker is! ’s Avonds hebben we een beetje gespeeld met de husky’s en gechilld bij een kampvuur. Helaas was er die avond geen Noorderlicht zichtbaar, maar alsnog hebben we een leuke avond gehad. Rond twaalven vonden we het wel prima en zijn we onder onze rendiervelletjes gaan liggen. Omdat de temperatuur rond de -5 lag, was er een vuur gemaakt in de lavvu, dat de hele nacht aan bleef. Ik had een heerlijk warme slaapzak en heb prima geslapen! De volgende ochtend werden we door hondengeblaf gewekt en nog geen uur later zaten we al in een hondenslee. Met tien zeer enthousiaste husky’s voor de slee en een zo mogelijk nog enthousiastere Australische tourguide achter op de slee, vertrokken we uit het kamp. Wij hadden ontzettend veel geluk en hadden een klein opgaand en (vrijwel meteen weer) ondergaand zonnetje tijdens onze huskytocht. De huskytocht was echt heel erg leuk en Vera en ik waren heel erg teleurgesteld toen het kamp weer in zicht kwam. Kijk vooral even naar de foto’s hieronder, want dan snap je waarom het zo mooi en leuk was.
Na de huskytocht stond er weer een typische SAMI-maaltijd met rendiervlees voor ons klaar. Daarna was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van de husky’s en terug te gaan naar Tromsø. Nog helemaal onder de indruk van deze leuke ervaring en enigszins moe, hebben we toen even een paar uurtjes koffie gedronken in een cafeetje. Later op de dag zijn we nog naar the artic cathedral geweest (wat overigens totaal niet de moeite waard was, haha) en hebben nog een beetje sightseeing gedaan. Rond een uur of vier kwam ook het Noorderlicht nog even tevoorschijn, waar ik weer geen goede foto’s van heb kunnen maken. Omdat we het Noorderlicht nu al meerdere keren gezien hadden, waren we eerlijk gezegd niet meer echt onder de indruk (ik weet het, dit klinkt ontzettend verwend!) en vonden we het allemaal wel prima. Het was tijd om naar ons onderkomen voor de laatste avond in Tromsø te gaan. Via vrienden in Trondheim/couchsurfing waren we in contact gekomen met een paar Italiaanse uitwisselingsstudenten, bij wie we op de banken in de woonkamer mochten slapen. Vera en ik hadden beide nog nooit eerder gecouchsurfed en waren dan ook enigszins sceptisch. Maar zodra we binnen kwamen en er ons meteen een heerlijk bord spaghetti werd voorgeschoteld, verdween deze achterdocht. Samen met hun vrienden hebben we een hele gezellige avond gehad en hebben we vervolgens heerlijk op de bank geslapen. Echt heel erg grappig hoe je het met vreemden zo leuk kan hebben en hoe ontzettend gastvrij mensen zijn! De volgende ochtend werden wij dan ook redelijk laat wakker en moesten we ons nog enigszins haasten om het vliegtuig terug naar Trondheim te halen.
Eenmaal terug in Trondheim was het tijd om mijn laatste essay te schrijven en alvast een beetje in te pakken. Afgelopen maandag zijn Dorien en Christine (vriendinnen uit Groningen, die nu in Oslo studeren) in Trondheim gekomen en de afgelopen vier dagen heb ik vooral weer veel bijgepraat en gelachen met hun. Woensdag stond er op de planning om een dagje te gaan skiën, maar helaas lag er toch niet genoeg sneeuw. Ook vandaag zat het ons niet mee, want tijdens het pizzabuffet in de Tyholt tower was het zo mistig dat we totaal geen uitzicht over de stad hadden. Vanavond is mijn laatste avond hier en zal ik mijn Erasmus geheel in stijl afsluiten. Eerst gaan we zo naar een huisfeestje, daarna naar Downtown (de leukste kroeg van Trondheim met een pianobar) en tot slot naar de beste hamburgertent van de stad! Natuurlijk moet er met iedereen nog een laatste biertje (of glaasje wodka) gedronken worden, dus dit belooft wel een goede avond te worden. Morgenochtend moet ik mijn laatste spullen pakken en later op de dag vlieg ik weer naar Amsterdam. Ik vind het nog steeds heel raar dat ik hier in een half lege kamer zit en dat ik veel mensen waarschijnlijk nooit weer zal zien. Ik zal niet te sentimenteel worden (zijn jullie ook niet van me gewend he!), dus ik sluit maar gewoon af met het enorme maar o zo ware cliché: time flies when you’re having fun!
Dikke tuut, Machteld
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
